Meta (Facebook / Instagram) gaat over op een "betaal voor je rechten"-aanpak
De Wall Street Journal meldt dat Meta van plan is om over te stappen op een "Betaal voor je rechten"-model, waarbij EU-gebruikers 168 dollar per jaar (160 euro per jaar) moeten betalen als ze er niet mee akkoord gaan om hun fundamentele recht op privacy op platformen als Instagram en Facebook op te geven. De geschiedenis heeft uitgewezen dat Meta's toezichthouder, de Ierse DPC, waarschijnlijk zal instemmen met elke manier waarop Meta de GDPR kan omzeilen. Het bedrijf kan echter ook zes woorden uit een recente uitspraak van het Hof van Justitie gebruiken om zijn aanpak te ondersteunen.
Betalen voor je rechten. Om je grondrechten onder de EU-wetgeving te genieten, stelt Meta nu voor dat je $ 14 per maand betaalt, of maar liefst $ 168 (€ 160) per jaar. Deze stap volgt op een succesvolle rechtszaak van noyb, waarin de EDPB de vorige "toestemmingsomleiding" van Meta onwettig verklaarde. Het HvJEU bevestigde later het standpunt van de EDPB in C-252/21 Bundeskartellamt. Dit betekent dat Meta's gebruik van persoonlijke gegevens illegaal is in de EU, in ieder geval tussen 2018 en 2023.
Max Schrems:"Grondrechten zijn niet te koop. Gaan we nu betalen voor het stemrecht of het recht op vrije meningsuiting? Dit zou betekenen dat alleen de rijken van deze rechten kunnen genieten, in een tijd waarin veel mensen moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Het introduceren van dit idee op het gebied van je recht op gegevensbescherming is een grote verschuiving. We zullen dit voor de hele rechtbank aanvechten."
6 woorden van een "obiter dictum" van het HvJEU. Voor zijn aanpak lijkt Meta zich te baseren op zes woorden in een arrest van 18.548 woorden van eerder dit jaar, waarin werd vastgesteld dat Meta's benadering van de GDPR sinds 2018 onwettig was. Hoewel de uitspraak consequent oordeelde dat alle huidige benaderingen van Meta voor het hebben van een "rechtsgrondslag" voor verwerking onder artikel 6 van de GDPR illegaal waren, werd er een klein zinnetje in de uitspraak gegleden bij paragraaf 150, waarin stond dat er een alternatief moet zijn voor advertenties"indien nodig tegen een passende vergoeding". Het lijkt erop dat Meta zich nu op deze zes woorden van de uitspraak baseert om een vergoeding van € 160 per jaar in te voeren als gebruikers geen toestemming willen geven voor de exploitatie van hun persoonlijke gegevens. Deze zes woorden zijn een zogenaamd "obiter dictum", een aanvullende overweging van een rechtbank die niet direct verband houdt met de zaak en meestal niet bindend is. Over het algemeen zijn alleen de uitspraken van het HvJEU bindend. Het is daarom niet duidelijk of het HvJEU zich aan deze zes woorden zal houden wanneer de nieuwe benadering van Meta het HvJEU bereikt.
Max Schrems:"Het HvJEU zei dat het alternatief voor advertenties 'noodzakelijk' moet zijn en dat de vergoeding 'passend' moet zijn. Ik denk niet dat € 160 per jaar is wat ze in gedachten hadden. Deze zes woorden zijn ook een 'obiter dictum', een niet-bindend element dat verder ging dan de kernzaak voor het HvJEU. Voor Meta is dit niet de meest stabiele jurisprudentie en we zullen duidelijk tegen een dergelijke aanpak vechten."
Journalistiek opende de deur voor Big Tech? Het idee van een "Pay or Okay"-aanpak werd voor het eerst ontwikkeld door de Oostenrijkse liberale krant "Der Standard". Het bood gebruikers de optie om ofwel akkoord te gaan met de verwerking van persoonlijke gegevens voor reclame of een bedrag van € 8,90 per maand te betalen. Dit komt neer op € 107 per jaar. Het lijkt erop dat gegevensbeschermingsautoriteiten (eerst in Oostenrijk, toen in Duitsland en nu ook in Frankrijk) deze aanpak zagen als een optie om journalistieke websites te steunen die leden onder het verlies van advertentie-inkomsten aan grote tech-platforms zoals Google of Meta. Het lijkt er echter op dat in ieder geval Meta nu van plan is om zelf voor deze aanpak te kiezen. De GDPR voorziet geen afwijkende regels voor mediabedrijven als het gaat om toestemming, waardoor "Pay or Okay" alleen voor hen gereserveerd zou kunnen worden.
Max Schrems:"We zien dat regelgevers "Pay or Okay"-modellen hebben toegestaan om journalistiek te ondersteunen in tijden dat advertentie-inkomsten werden opgezogen door Google, Meta en dergelijke. Nu wordt deze maas in de wet gebruikt door Big Tech."
