GDPR: Το noyb.eu υπέβαλε τέσσερις καταγγελίες για «αναγκαστική συγκατάθεση» εναντίον Google, Instagram, WhatsApp και Facebook

This page has been translated automatically. Read the original or leave us a message if something is not right.
Forced consent on an Android phone

Απόρρητο à la «πάρτε το ή αφήστε το»; Ο νέος Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR) που τέθηκε σε ισχύ σήμερα τα μεσάνυχτα υποτίθεται ότι δίνει στους χρήστες μια ελεύθερη επιλογή, είτε συμφωνούν με τη χρήση δεδομένων είτε όχι. Το αντίθετο συναίσθημα εξαπλώθηκε στις οθόνες πολλών χρηστών: τόνοι «κουτιών συναίνεσης» εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο ή σε εφαρμογές, συχνά σε συνδυασμό με μια απειλή ότι η υπηρεσία δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί εάν οι χρήστες δεν συναινέσουν. Την πρώτη ημέρα του GDPR, η noyb.eu υπέβαλε τέσσερις καταγγελίες εναντίον της Google (Android), Facebook, WhatsApp και Instagram για «αναγκαστική συγκατάθεση».

Αρχικά παράπονα, όπως κατατέθηκαν:

Επισκόπηση των καταγγελιών. Πολύ παρόμοιες καταγγελίες αφορούσαν τέσσερις αρχές, προκειμένου να καταστεί δυνατή ο ευρωπαϊκός συντονισμός. Εκτός από τις τέσσερις αρχές στην κατοικία των χρηστών, ο Ιρλανδός Επίτροπος Προστασίας Δεδομένων ( σύνδεσμος ) πιθανότατα θα εμπλακεί και στις υποθέσεις, καθώς η έδρα των σχετικών εταιρειών βρίσκεται στην Ιρλανδία σε τρεις περιπτώσεις.

Ο GDPR απαγορεύει τη «δέσμευση» Ο GDPR απαγορεύει τέτοια καταναγκαστική συγκατάθεση και οποιαδήποτε μορφή δέσμευσης μιας υπηρεσίας με την απαίτηση συγκατάθεσης (βλέπε άρθρο 7 παράγραφος 4 του GDPR). Κατά συνέπεια, η πρόσβαση σε υπηρεσίες δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από το εάν ένας χρήστης δίνει τη συγκατάθεσή του για τη χρήση δεδομένων. Σε αυτό το ζήτημα έχει ήδη δημοσιευτεί μια πολύ σαφής κατευθυντήρια γραμμή των ευρωπαϊκών αρχών προστασίας δεδομένων τον Νοέμβριο του 2017 ( σύνδεσμος ).

Διαχωρισμός της απαραίτητης και περιττής χρήσης δεδομένων. Το τέλος της «αναγκαστικής συγκατάθεσης» δεν σημαίνει ότι οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν δεδομένα πελατών. Ο GDPR επιτρέπει ρητά οποιαδήποτε επεξεργασία δεδομένων που είναι απολύτως απαραίτητη για την υπηρεσία - αλλά η χρήση των δεδομένων επιπρόσθετα για διαφήμιση ή για την πώλησή τους στις ανάγκες της δωρεάν συγκατάθεσης συμμετοχής των χρηστών. Με αυτό το παράπονο θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι ο GDPR εφαρμόζεται με έναν λογικό τρόπο: Χωρίς απλώς να προχωρήσουμε προς το «ψάρεμα για συγκατάθεση».

Βάζοντας τέλος στα ενοχλητικά αναδυόμενα παράθυρα. Εάν τα παράπονα του noyb.eu είναι επιτυχή, θα έχει επίσης πολύ πρακτικό αποτέλεσμα: Ενοχλητικά και ενοχλητικά αναδυόμενα παράθυρα που χρησιμοποιούνται για να διεκδικήσουν τη συγκατάθεση ενός χρήστη, σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να είναι παρελθόν.

Σημαντικό για τις ΜΜΕ. Η καταπολέμηση της αναγκαστικής συγκατάθεσης είναι επίσης σημαντική για μικρές και τοπικές εταιρείες, οι οποίες συνήθως δεν μπορούν να αναγκάσουν τους πελάτες τους να συμφωνήσουν σε πολιτικές - εκτός από τα μεγάλα διαδικτυακά μονοπώλια.

Δισεκατομμύρια κυρώσεις, αλλά το GDPR θα δείξει δόντια; Αυτές οι πρώτες καταγγελίες θα αποτελέσουν επίσης κρίσιμη δοκιμασία του νόμου: με ποινή 4% των παγκόσμιων εσόδων, η Google ή το Facebook θα πρέπει να πληρώσουν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο ευρώ για παραβίαση του νόμου. Προς το παρόν δεν περιμένουμε ότι οι DPA θα χρησιμοποιήσουν τις πλήρεις εξουσίες ποινής, αλλά θα περιμέναμε μια λογική ποινή, δεδομένης της προφανής παραβίασης.

Το noyb.eu αποκτά απόρρητο στο τηλέφωνό σας. Το άρθρο 80 του GDPR προβλέπει ότι τα υποκείμενα των δεδομένων (στην περίπτωση αυτή χρήστες από τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Αυστρία και τη Γερμανία) μπορούν να εκπροσωπούνται από μια μη κερδοσκοπική ένωση, καθώς οι μεμονωμένοι χρήστες συνήθως δεν μπορούν να υποβάλουν τις σχετικές νομικές καταγγελίες. Σε αυτήν την περίπτωση και οι τέσσερις χρήστες εκπροσωπούνται από το μη κερδοσκοπικό noyb.eu.

Επόμενα θέματα για το noyb.eu Τα παράπονα σχετικά με την «αναγκαστική συγκατάθεση» είναι η πρώτη δράση του νεοσύστατου οργανισμού noyb.eu. Το Κέντρο Ψηφιακών Δικαιωμάτων σχεδιάζει ήδη περαιτέρω καταγγελίες σχετικά με την παράνομη χρήση δεδομένων χρήστη για διαφημιστικούς σκοπούς ή «πλασματική συγκατάθεση».